பழுப்பும் பசுமையும்

பசுமையான பாக்கு மரத்தின்

பட்டுப்போனகிளையொன்று 

பார்க்கப் பாவமாய் 

பரிதவித்துக்கொண்டிருந்தது.

இதமான தென்றல் மெதுவாக அணைக்கும்போது

அழகான இணக்கம் 

உயிரான கிளையில் மட்டுமே.

ஒரு மரத்தில் இருப்பினும் 

உயிரிழந்து ஒட்டியிருக்கும் மரக்கிளைபோல்

வாழ்பவர் பலர்.

நடப்பதை நன்மைக்காய்  எடுத்து 

நல்லுறவோடு வாழும் 

மகிழ்வான மனிதர்கள் மத்தியில்தான் 

உயிரற்ற வாழ்க்கை வாழ்பவரும் உளர்.

பட்ட கிளை பசுமை பெறாது,

மனிதர்கள் மாற முடியும்.

பழுப்பு நிறம் பசுமையாகட்டும் 

வறண்ட வாழ்வு வசந்தமாகட்டும்.

PUBLIC HEALTH IN A CRISIS

It is enough you pay 50-75 lakhs to get a MBBS seat and pass mark. How?

How could a doctor couple who aborted so many lives cruelly in north India, are out of jail now?

Why does IMA (Indian Medical Association) oppose any change that is brought in the Health sector?

The Ethics Committee of the MCI (Medical Council India) has not removed a single practitioner from its register during the past four years, while during the corresponding period more than 200 practitioners were permanently barred from practising in the United Kingdom by the General Medical Council (GMC). “Is it because our doctors are so much better than their British counterparts?” actor Aamir Khan asked MCI chairman Dr. K.K. Talwar in his television show.

India is a nation where anyone can do anything, anywhere.  If at all questioned,  s/he knows the ways to tackle.  Even if s/he is punished, we can be sure within a month s/he is out.  It is a matter of currency notes. There is no success story in regulation of any kind of department in India.  One department that plays an important role in everybody’s life is health care. It cannot be a choice like education or communication. It is thrust upon. We do not know what will happen when. Unless the treatment is right, it can take away life in no hour. It deals with life, directly. The twelfth five-year plan concentrated on education. We know the standard of education even after spending so many crores. The prime minister announced that the thirteenth five-year plan would concentrate on the health care. Health care is a long pending issue, which could not come up in any way, seriously in need of a transformation.

It is alarming to hear the procedure of the admission for MBBS. There are 30,000 UG seats. 70% of the placement is with private sector.  35-40 lakhs is the rate for a seat and for the 15,000 PG seats, 65 lakhs to 2 crore rupees depending on the subject you take. If so, think of the black money every year in health care department in this sector alone. There is no place for merit here. If you are able to pay, you are a doctor. How can we expect our poor children to dream of becoming a doctor? Unlike other profession, it deals with life. How can we be sure what the doctor prescribes is the right treatment? We move ahead hoping for a miracle. A doctor who has spent so many lakhs of rupees is unwilling to work in the rural areas. Even if the government brings in many ideas for the rural upliftment in the health sector, it is unable to proceed because of this.

There is so much of corruption top to down. Dr. Ketan Desai was charged with many accusations but continued to be the chairman of MCI for seven more years, even after completing his term until CBI arrested for a bribe recently. Entry of drugs has no check boards here. International health societies and high level expert group in india force our government to formulate regulations for a better health care. IMA (Indian Medical Association) opposes any kind of regulation and allows the system, resulting in unethical practices and commercialisation of the sector. Hundreds of non-essential and unsafe drugs have flooded the market because of an ineffective and corrupt regulatory system on the one hand and the doctor-pharma business on the other. Hundreds of banned drugs are sold in India because of populated patients, low-cost advantage, efficient conduction of trials, improving infrastructure and strong state support for outsourcing and privatization.

Our medical education itself highly commercialized. There is corruption in setting up new medical colleges, corruption in permitting the drugs for the public use. Letters of recommendation are written by the drug manufacturers themselves. Recently, a letter from the Assistant Drugs Controller (India) was sent to a company seeking expert opinion, dated August 9, 2010. We see that the letter not only reached Mumbai on the next two days, but replied very same day after reviewing 131 pages of scientific papers. All the four replies from different institute heads, were not only identical, but posted to wrong address without mailing address. Indeed, the drug got approved on September 1, 2010 without Phase III clinical trials. This is the fatal condition of department.

Patient safety is totally neglected in our hospitals and it is worst in the general hospitals. Even if the court has prioritized the treatment in emergency cases, most of the doctors run their business on emergency treatment. Poor, and rural people are put in debt, many a times losing their livelihood. Unnecessary drugs are prescribed, and unnecessary surgical tests are done just to gain profit. These doctors will not work in rural areas. A degree course, Bachelor in Rural Health Care for  three and half years was proposed in 2007 which is in practice in Assam and Chhattisgarh and others strongly oppose hearing the word rural. How can we imagine a developed India?

Bhore committee of 1948 drafted the present regulation of the medical sector, and it is still in use without being updated. there is no comprehensive assessment of the health needs of people. The thinking behind this is, one shoe fits all. Medical awareness reached its peak before 200 years in England and for that matter most of the European countries. We, even after 65 years of independence, unable to think that we are in a poor condition. deaths in the hospitals become very common. I am sure nobody will remember now that so many infants died in a series in Kolkata general hospitals, and there was also a massive fire accident killing so many patients. It doesn’t strike us. We are more worried about ourselves, that we do not have time to think on these things.  

WHERE IS THE FAULT?

Critique:

Right to life is a basic thing that every human being is endowed with. He is created in the image and likeness of God. Therefore, healthy life is a necessity. Our government has the duty of taking care of this and it is our right to claim a better health care. It is equally important to keep our ourselves and the environment cleaner and greener. This must get into our system and our children must be taught from the scratch on cleanliness.

It is difficult for us as (unless by a movement takes a lead) to stage a protest against the IMA and MCI, which oppose any change in the medical system. However, if we do not rise against this now, then we are the losers. While they are able to protest to safeguard their freedom and business, can’t we fight for our basic rights?

Our children must be taught basic medical care at least in our schools through experts. First Aid should be a compulsory. Basic knowledge of medicine is very essential that could prevent us buying the outdated and the unnecessary.

We see most of the poor avoid going to the hospitals for a sickness and go to the medical shop and ask for a tablet. It could be dangerous later. Let us (educators) teach them basic health care.

India is a nation of herbs. Our ancestors could live long just taking herbs as their medicine and their food habits were indeed had a medicinal value. Today we have changed a lot in our food habits resulting in many diseases. We do not know what to do for a sickness unlike our grandparents. Let us get back to our treasures.

Life is something worthwhile living, and living to the full.

 

S. Jeyan Joseph

கொசு'று மேட்டர்

மாரியின் வரம் கிடைக்க
காரியம் பல செய்வார்
வரம் வரும் வேளையிலே
வருத்தமே உருவெடுப்பார்.

முதல் மழை ஆகாதென்பார்
முத்து முத்தாய் அம்மை வருமாம்
இருமுறை வந்துவிட்டால்
இறைவனை வணங்கிடுவார்.
மூன்றாம் மழை கொட்டும் நேரம்
முனகல் ஆரம்பிக்கும்
நான்கு நாள் மழை போதும் - நம்மை
நாறடிக்கவும், நாசமாக்கவும்.

ஆயிரம் ஆண்டுகள் முன்
அறிவியல் வளரவில்லை
அறிவிலே வளர்ந்திருந்தோம்.
குளங்கள் தோண்டப்பட்டு
ஏரிகள் இணைக்கப்பட்டன.
வரமாக வந்த மழை நீரால்
யானை கட்டி போரடித்த பூமி நம் பூமி.

அறிவியல் வளர்ந்தும் அறிவு மங்கியது.
குளம் குட்டையானது
குட்டைக்கும் பட்டா வந்தது.
குழந்தைகள் குறைந்தும்
மனைகள் இரட்டிப்பாயின.
வாய்க்கால்கள் குப்பைகுழியாயின
வடிகால்களும் குடிகாடாயின.
கொசுக்களுக்கும் புழுக்களுக்கும்
தினம்தோறும் திருவிழாதான்.

எத்தனை படை பார்த்திருப்பான்?
எத்தனாயிரம் பேரைக் கொன்றிருப்பான்?
எப்பேரரசும் செய்ய முடியாததை
அதுதான் செய்தது.
உலகம் வென்ற அலெக்ஸாண்டரின்
உயிர் எடுத்ததே ஒரு கொசுதான்.

கொசு மேட்டர் ஒன்னும்
கொசுறு மேட்டர் இல்லை.

kudumba vanmurai thaduppu sattam

சொரணையற்ற மனசாட்சி

காய்த்துக் கனிந்த கழனிகள் எல்லாம்

காய்ந்த மரச் சருகுகளாய் வெளுத்துக்கிடக்க 

ஏரியும் குளமும் கூட காரியவாதிகளின் கவனிப்பால் 

ஏந்தி நிற்கின்றன 'விற்பனைக்கு' பதாகைகள்.

மலைபிளந்து தரைகுடைந்த கிரானைட் கள்வர்களால்

களையிழந்து கண்ணீர் விடும் கண்மாய்க் கரையோரங்களில்

விலைகொடுத்து வாங்கப்பட்டது கல் மட்டுமல்ல, கலெக்டர்களும்தான்.

பொல்லாத உரமும் மக்காத பையும்

பொன்னான மண்ணை  பொலிவிழக்க செய்து விட்டன.

வருடம் முழுதும் வந்த நீர் வாய்க்கால் நிறைத்ததால்

வரப்பும் குடியும் உயர்ந்து கோன் மகிழ்ந்த நாடிது.

பொறுப்பற்ற அரசுகளால் நீர் இருப்பற்ற ஆறுகளின் 

மேலாடையும் உள்ளாடையும் (நீரும் மணலும்) 

உரியப்பட்டு விட்டன.

வெட்கமில்லாது வேடிக்கை பார்க்கிறோம் 

அவளின் வெற்றுடலை.

வற்றாத நதிகளாய் வழிந்தோடும் கழிவு நீர்

எட்டாத விலையில் ஏகாதிபத்திய நாடுகளின் குடிநீர் 

உடலோடு ஒன்றாகி விஷமாகும் சுவைநீர்

அதிகாரத்தின் ஆதாயத்தின் மிச்சம் ஏழையின் கண்ணீர்.

 நகரத்து சாலைகளில் படிந்த தூசி இப்போது 

நகருமிடமெல்லாம் பரவுகிறது.

சத்தமில்லாமல் பறக்கும் சுத்தமில்லாத காற்று - அத்

தூசியினால் நாசி அடைக்கும் சளி 

சளியைத் துப்பி நோய் பரப்பும் நாம்தான் 

காரித்துப்பப்பட வேண்டியவர்கள். த்தூ 

புகைத்துப்பார் புற்று நோய் வரும் -இருந்தும்

புகைபிடிக்கும் புத்தியில்லா புத்திசாலிகள்.

குப்பை எரிப்பதில் முடியும் நம் கடமை.

எரிக்கும் புகை எமன் என்று யாருக்குத் தெரியாது?

வளிமண்டலம் சளிமண்டலமாகவும் 

புகைமண்டலமாகவும் ஆக்கிவிட்டு 

மரம்நடத்தான் ஆளில்லை.

 நூறாவது செயற்கைக்கோள் செலுத்தியது இந்தியா

மீதி தொண்ணூற்றி ஒன்பது எங்கே?

நம்நாடு மட்டும் நூறேன்றால், மற்ற நாடுகள்?

எல்லையற்ற குப்பைமேடாகும் நிலையால் 

விண்ணகம் மண்னகமாய் நாறிப்போனது 

பாவம்! எப்படித்தான் இருக்கிறாரோ கடவுள்.

நிலம், நீர், காற்று, ஆகாயமெல்லாம் அழிகின்றன.

"எதுவும் தப்பில்லை", "யாருதான் செய்யல" 

உரிமை உள்ள உனக்கு உலகம் காக்கும் 

கடமையும் உண்டென களத்தில் இறங்கு.

சந்ததி பெருக்குமுன் இந்த சங்கதி தெரிந்துகொள்.