விலை ரூ500 மட்டும்

வாங்குறவங்க வாங்கலாம்
பேரு சாயிரா
வயசு பனிரெண்டு
விலை ஆயிரம் ரூபாய்.
அவ்வளவெல்லாம் தேராது
இந்தா ஐநூறு.
தள்ளுபடி விலையில் என்னை வாங்கினான் 
என் தாய்மாமன்.

ஒரு மாதம் படுத்து படுத்து
பாடாய்ப் படுத்தினான்.
தாகம் தீர்த்துவிட்டு
இன்னொருவனிடம் தள்ளிவிட்டான்.
சதைக்கு ஏற்றவாறு சம்பளம்
ஏத்திக்கேட்டான் மாமா.
“அவனாவது நல்லா வச்சுக்கனும்”
எனது வேண்டுதலை
கடவுள் கண்டுகொள்ளவேயில்லை.
அதே அடி, அதே அவஸ்தை.
அடிமையாகத்தான் இருந்தேன்.
ஒருவேளை சோத்துக்காக
அவனுக்கு என்னை சொர்க்கமாக்கி
எனக்கு நானே நரகமாகிப்போனேன்.
ஆசை முடிந்ததும் அடுத்த ஆள் பார்த்தான்.
நல்ல விலைக்கு விற்றுவிட்டான்.

அவரோடு இருந்தது 24 ஆண்டுகள்.
எனக்கும் அவருக்கும்
நாற்பதாண்டுகள் இடைவெளி.
நான்காண்டுகள் முன் செத்துப்போனார்.
வயதாகிப்போனதால்
என்னை வாங்க ஆளில்லை.
இளமையும் வனப்பும் இருந்த வரையில்
காஸ்ட்லியாய் இருந்தேன்.
இப்போது அடிமாட்டு விலைக்கு
வீட்டுவேலை செய்ய விற்கப்பட்டேன்.

ஒருநாள் சாப்பாட்டுக்கு மட்டும்
ஐநூறு ரூபாய் செலவு செய்யும்
எனது பேத்தி.
ஐநூறு ரூபாய் நோட்டைப் பார்க்கும்போதே
நனைந்து விடுகிறது.

இந்த ஐநூறு ரூபாயில்தானே
எனது கனவும் வாழ்வும் அழிந்தது.