போட்டிருந்த சட்டையை சரிப்படுத்திக்கொண்டேன்.
நகர்வலம் வர கால்கள் தயாராகியிருந்தன.
முக்கிய வீதிகளில் இறங்கி கட்டிட வனப்புகளை
கடந்து கொண்டிருந்தேன்.
வாசலுக்கு மட்டும் வழிவிட்டு
சாலையோரக் கடைகளோடே
வாழ்ந்து வந்த குடும்பங்கள் பல.
தார்ச்சாலையிலேயே துவையல்
தார்ச்சாலையிலேயே குளியல்
ஞாயிற்றுக்கிழமைச் சடங்குகள் இவை
வீதிகள் காலியாகக் கிடப்பதால்.
மாற்றிக்கொள்ளும் துணிகள்கூட
மரப்பலகையிலே அடுக்கப்பட்டிருந்தன.
குடியிருந்த யாருக்கும் கூரையில்லை
கூரையிருந்த குடிசைகள் ஒன்றோ இரண்டோ.
கண்ணாடிக்குள் இருந்த இயேசு முகமொன்றை
கரையான் பாதி அரித்திருந்தது.
இரட்டைச் சடையிட்ட பதின்வயதுப்
பருவப்பெண் ஒருத்தி
பாத்திரம் கழுவிக் கொண்டிருந்தாள்.
அவள் பள்ளி மாணவிதான்.
தோழிகள் முகவரி கேட்டால் என்ன சொல்வாளோ?
கடையின் வயர்களில் கனெக்சன் கொடுக்கப்பட்ட
பழைய டி.விப் பெட்டிகள்
வீதியில் நடப்போருக்கும் படம் காட்டின.
நடைபாதை வாழ்க்கையை கபலீகரம் செய்துவிட்டு
கற்பனையை மட்டும் தூண்டின.
பரபரப்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்த
பரட்டைத்தலைப் பெரிசுகள்
பரவசமடைந்திருந்தன.
அடுத்த வீதி சென்றிருந்தேன்
கிடைத்த இடத்தில் எல்லாமே சாலைவீடுகள்.
காசு வைத்து கோலி விளையாடும்
சட்டையில்லா அழுக்குச் சிறுவர்கள். -மழை
விழுந்தால் மட்டும் நனையும் உடல்கள்
உரிந்தால் மட்டுமே நனையும் உடைகள்
சரளமாய் விழுந்த சென்னையின் செந்தமிழில்
நல்ல வார்த்தைகளைச் சலித்துதான் எடுக்க வேண்டும்.
அருகிலேயே அசிங்கங்கள் கிடக்க
விளையாட்டோ மும்மரமாகிக் கொண்டிருந்தது.
நடப்பவனுக்குத்தானே சீச்சீ
அங்கேயே இருப்பவனுக்கு என்ன!
பக்கத்து வீட்டில் பாத்திரம் முழுக்க
பிராய்லர் கோழித் தலைகளும் கால்களும்;.
கறிக்கடையின் எச்சங்களைக்
எங்கிருந்தோ வாங்கி கழுவிக்கொண்டிருந்தாள்.
'இன்னக்கி எங்க வீட்லயும் நான்-வெஜ்'
சோறு அடுப்பில் வெந்து கொண்டிருந்தது.
இரண்டு பாத்திரங்கள், தட்டுகள், ஒரு டி.வி
ஒன்றிரண்டு சாமிப்படங்கள், ஒரு தட்டுவண்டி.
இருந்த உடைகளும் களையப்பட்டு
காய்ந்து கொண்டிருந்தன.
இதுதான் ஒரு வீடு.
இவர்களின் வாழ்க்கையே இப்படித்தானா?
கேள்விகள் மனதைத் துளைத்தன.
எப்டியாவது ஒரு வீடு கட்டனும்
என்று எத்தனை எத்தனை தலைகள்
ரிட்டயர் ஆகும் வருடங்களை
வருடிக்கொண்டு வாழ்க்கை நடத்துகின்றன.
கடவுள்களுக்கும் கோயில்களுக்கு மட்டும் பஞ்சமில்லை
பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே...
நகர்வலம் வர கால்கள் தயாராகியிருந்தன.
முக்கிய வீதிகளில் இறங்கி கட்டிட வனப்புகளை
கடந்து கொண்டிருந்தேன்.
வாசலுக்கு மட்டும் வழிவிட்டு
சாலையோரக் கடைகளோடே
வாழ்ந்து வந்த குடும்பங்கள் பல.
தார்ச்சாலையிலேயே துவையல்
தார்ச்சாலையிலேயே குளியல்
ஞாயிற்றுக்கிழமைச் சடங்குகள் இவை
வீதிகள் காலியாகக் கிடப்பதால்.
மாற்றிக்கொள்ளும் துணிகள்கூட
மரப்பலகையிலே அடுக்கப்பட்டிருந்தன.
குடியிருந்த யாருக்கும் கூரையில்லை
கூரையிருந்த குடிசைகள் ஒன்றோ இரண்டோ.
கண்ணாடிக்குள் இருந்த இயேசு முகமொன்றை
கரையான் பாதி அரித்திருந்தது.
இரட்டைச் சடையிட்ட பதின்வயதுப்
பருவப்பெண் ஒருத்தி
பாத்திரம் கழுவிக் கொண்டிருந்தாள்.
அவள் பள்ளி மாணவிதான்.
தோழிகள் முகவரி கேட்டால் என்ன சொல்வாளோ?
கடையின் வயர்களில் கனெக்சன் கொடுக்கப்பட்ட
பழைய டி.விப் பெட்டிகள்
வீதியில் நடப்போருக்கும் படம் காட்டின.
நடைபாதை வாழ்க்கையை கபலீகரம் செய்துவிட்டு
கற்பனையை மட்டும் தூண்டின.
பரபரப்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்த
பரட்டைத்தலைப் பெரிசுகள்
பரவசமடைந்திருந்தன.
அடுத்த வீதி சென்றிருந்தேன்
கிடைத்த இடத்தில் எல்லாமே சாலைவீடுகள்.
காசு வைத்து கோலி விளையாடும்
சட்டையில்லா அழுக்குச் சிறுவர்கள். -மழை
விழுந்தால் மட்டும் நனையும் உடல்கள்
உரிந்தால் மட்டுமே நனையும் உடைகள்
சரளமாய் விழுந்த சென்னையின் செந்தமிழில்
நல்ல வார்த்தைகளைச் சலித்துதான் எடுக்க வேண்டும்.
அருகிலேயே அசிங்கங்கள் கிடக்க
விளையாட்டோ மும்மரமாகிக் கொண்டிருந்தது.
நடப்பவனுக்குத்தானே சீச்சீ
அங்கேயே இருப்பவனுக்கு என்ன!
பக்கத்து வீட்டில் பாத்திரம் முழுக்க
பிராய்லர் கோழித் தலைகளும் கால்களும்;.
கறிக்கடையின் எச்சங்களைக்
எங்கிருந்தோ வாங்கி கழுவிக்கொண்டிருந்தாள்.
'இன்னக்கி எங்க வீட்லயும் நான்-வெஜ்'
சோறு அடுப்பில் வெந்து கொண்டிருந்தது.
இரண்டு பாத்திரங்கள், தட்டுகள், ஒரு டி.வி
ஒன்றிரண்டு சாமிப்படங்கள், ஒரு தட்டுவண்டி.
இருந்த உடைகளும் களையப்பட்டு
காய்ந்து கொண்டிருந்தன.
இதுதான் ஒரு வீடு.
இவர்களின் வாழ்க்கையே இப்படித்தானா?
கேள்விகள் மனதைத் துளைத்தன.
எப்டியாவது ஒரு வீடு கட்டனும்
என்று எத்தனை எத்தனை தலைகள்
ரிட்டயர் ஆகும் வருடங்களை
வருடிக்கொண்டு வாழ்க்கை நடத்துகின்றன.
கடவுள்களுக்கும் கோயில்களுக்கு மட்டும் பஞ்சமில்லை
பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே...
No comments:
Post a Comment