வதங்கும் வாலிபம்

இளம் குற்றவாளிகள் இல்லம் நான்கில்
ஒரு மாத முகாம்.
கடந்த ஆண்டு அனுபவங்கள் கைகொடுத்தன.

பொறுப்புகள் இல்லைதான் - ஆனாலும்
மனங்களில் வேதனைகளும்
முகங்களில் சோகங்களும் அப்பிக்கிடந்தன.
இளைய இரத்தம் சூடாக இருப்பதால் என்னவோ
எதையுமே கூலாக செய்து விடும் பருவம் இது.
அது நகை பறிப்பதாகட்டும்
உயிர் பறிப்பதாகட்டும்.
செயல் முடிந்த பிறகும் அல்ல
ஜெயில் வந்த பிறகு
நித்திரை இல்லாத நிந்தனையில்தான்
சிந்தனைத் தெளிவு வருகிறது.
நான் ஒரு தூண்டுகோல்  மட்டுமே.
நண்பனானேன், அண்ணனானேன்,
அதட்டும்போது அதிகாரியுமானேன்.
மனதிற்பட்டதைப் பகிர்ந்து கொண்டேன்.

கேலன்களில் உறையும் காலனும்
கண்ணசைவில் கனிந்த காதலும்
குலம் கெடுக்கும் கூடா நட்பும்
சட்டென உதித்த கோபக்கனலுமே
மூலக்காரணமாய்ப் பட்டன.
முதலாவனே மூன்றுக்கும் முதல்வன்.

காதலினாலும் கவர்ச்சியினாலும்
கன்னிகளின் வலையில் விழுந்து
கண்ணீரில் இருந்த படிப்பாளிகள் சிலர்.
குழந்தையைக் கெடுத்தவன் சிலர்
குடும்பத்தகராறில் கொன்றவன் சிலர்.
வந்தவனெல்லாம் கொன்றவன் அல்ல
வழியோரம் சென்றவன்கூட இருந்தான்.
பல நாள் லத்தியடி வாங்கி
புத்தி மாறி போகாதிருக்கவே
செய்யாத ஒன்றை செய்தவனானான் சிலர்.
பெரும்பாலும் ஆதரவற்ற ஏழைகள்
உறவுச் சிக்கல்களில் சிக்கிக் கொண்டவர்கள்
வேடிக்கையின் விளைவாக
வேதனையில் இருப்பவர்கள்.


ஆறு, பன்னிரெண்டு, ஐந்து
சாப்பாட்டு நேரம், வானம் பார்க்கலாம்.
மீதி நேரம் ஆங்கிலேயனின் கூட்டுக்குள்தான்.
வலிமையான கால்களை
வலம்வர விடாததுதான் தண்டனை.
உடற்கழிவுகளை உள்ளேயே வாங்கிக்கொள்ளும்
வெள்ளையன் காலத்து பேசின்கள்
குடிப்பதற்கும் .....கழுவுவதற்கும்
ஒரே தண்ணீர், ஒரே இடத்தில்.
அளந்து போடப்பட்ட சோறு
அழுக்கோடு வாழ வேண்டிய கட்டாயம்.
உறவினர் தரும் உணவுப்பண்டம்
உள்ளே வருமுன்னே
காக்கிச்சட்டைகளிடம் பாதி காலி.
ஆனாலும் சுகம்தான்
விரும்பி உள்ளே இருப்பவனுக்கு.

மனது கேட்கவில்லை
இளைய நெஞ்சம் இனியும் திருந்த
வழியும் நாழியும் இருக்கின்றன.
வாழ்க்கையை வாழ வேண்டியவர்கள் இவர்கள்.
குற்றவாளி ஒரு நோயாளிதான்
அவனும் நலம் பெற வேண்டும்.